ΕΦΥΓΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΛΩΝ…
Ο Δήμαρχος της καρδιάς μας
Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΗΓΕ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ.
ΟΙ ΔΗΜΟΤΕΣ ΘΑ ΣΕ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΣΟΥ ΠΡΟΣΦΟΡΑ…
Έχασε την μάχη με την αδυσώπητη αρρώστια ο Χρήστος, ο Δήμαρχος της καρδιάς μας, όπως έμεινε στην συνείδηση των δημοτών και του λαού του.
Το πάλεψε σκληρά και ποτέ δεν φοβήθηκε όπως έκανε άλλωστε πάντα στην ζωή του,όμως αυτή τη φορά τα…σχέδια ήταν άλλα.
Βέβαια και εκεί, στην γειτονιά των αγγέλλων δεν θα είναι μόνος του, ήδη τον περιμένουν οι συνεργάτες του, οι Αντιδήμαρχοι του, ο Πρόεδρος, ο επιστήθιος φίλος του ο Μήτσος και ένας ολόκληρος Δήμος, όλοι αυτοί οι συμπολίτες μας που έφυγαν από την ψεύτικη ζωή για την αιωνιότητα.
Είναι σίγουρο ότι και εκεί ο Χρήστος θα είναι ο Χρήστος της καρδιάς τους, ο άνθρωπος που χαιρετούσε και αγαπούσε όλους τους ανθρώπους, που έτρεχε στα προβλήματα τους να δώσει λύσεις όπου και όπως μπορούσε.
Αυτή τη φορά δεν θα σε ακούσω Χρήστο και στο αφιέρωμα που θα κάνω θα τα πώ όλα, όλα αυτά που έκανες βοηθώντας ανθρώπους θέτοντας μου τον όρο ποτέ να μην δημοσιεύσω…εντάξει μη μου φωνάζεις, με διάκριση θα το κάνω, κανείς δεν θα μάθει για κανέναν, απλά το γεγονός.
Για την ώρα δώσε στον Θεόδωρο,στον Γιώργο, στον Μιχάλη, στον Ηλία μας…είμαι σίγουρος ότι θα σου βάλει τις φωνές γιατί δεν τον ρώτησες για την απόφασή σου να πάς να τον συναντήσεις, και σε όλα τα παιδιά…καλόν Παράδεισο νάχεις Δήμαρχε μας.
Εντάξει, Χρήστο δεν θα αλλάξω τίποτα από τις συνήθειές μας, άλλωστε δεν υπάρχει και λόγος,δεν θα κάνω καμία αναφορά σε ότι δεν ήθελες όταν ήσουν κοντά μας.
Ξέρεις κάτι; Ούτε θα γράψω το βιογραφικό σου, αυτά άλλωστε γράφτηκαν σχεδόν απ όλον τον… δημοσιογραφικό χώρο και όπως γνωρίζεις…οκ, πάει και αυτός, ας ασχοληθούμε με το επόμενο θέμα!!
Χρήστο,ούτε με το έργο σου θα ασχοληθώ, αν ήταν…μεγάλο ή μικρό, σωστό ή λάθος, αν θα μπορούσαν να γίνουν άλλα ή περισσότερα, αυτό είναι ψηλαφητό και ο καθένας έχει την δυνατότητα να το… ψηλαφήσει, να το κρίνει και να το αξιολογήσει.
Θα αναφέρω μόνο ένα περιστατικό, έτσι για να καταδείχθεί η φιλοσοφία σου…έγραφα τότε για την βλακεία κάποιων συμπολιτών μας να πετάνε τα σκουπίδια τους έξω από τους χώρους αποκομιδής και σου ασκούσα κριτική διότι δεν αντιμετώπιζες το πρόβλημα.
Μόνο που δεν γνώριζα όλη την πραγματικότητα…εσύ κάθε πρωί, πρίν πάς στο γραφείο με το αυτοκίνητό σου…όργωνες την πόλη και ήσουν ενήμερος για όσα συνέβαιναν, ως αυτόπτης και αυτήκοος, επίσης αγνούσα ότι με τα κυάλια από μακριά παρακολουθώντας τον χώρο της αποκομιδής των σκουπιδιών εντόπισες τους δράστες που τα πετούσαν στην κυριολεξία όπου έβρισκαν, και την ενέργειά σου να τους επισκεφθείς, να τους ενημερώσεις και να τους επισημάνεις ότι άμα δεν πράξουν το αυτονόητο θα υποστούν τις συνέπειες του νόμου!!
Αυτά βέβαια τα λέγαμε και τότε κατά την διάρκεια της θητείας σου, όταν «σκοτωνόμασταν» για τις επιλογές του Δ.Σ και όταν οι αναγνώστες της ΕτΕ απορούσαν που μας έβλεπαν μαζί να πίνουμε το κρασάκι μας και να τα λέμε ως δυο καλοί φίλοι, όπως είμασταν άλλωστε, ενώ στην εφημερίδα σου ασκούσα δριμεία κριτική!!
Τότε που συντροφιά με τον αγαπημένο μας φίλο τον Ηλία, θυμάσαι…εγώ ήμουν ο Φαρμακοποιός του, ο Δημήτρης ο Γιατρός του και σύ ο Δήμαρχός του που με την ευαισθησία σου έγινες η αιτία πολλοί συνδημότες μας με προβλήματα αναπηρίας που δεν είχαν δεί το φώς του ήλιου εξ αιτίας της στρεβλής αντίληψης που επικρατούσε τότε, άρχισαν να ζούνε, να βγαίνουν από τα μπουντρούμια και να χαίρονται την ζωή, τι δεν άκουσε και τότε για αυτή σου την προσφορά από ορισμένους, κάναμε όνειρα για τον τόπο μας, για την Αξιοποίησή του, για τον Όλυμπο, για τα συγκριτικά του πλεονεκτήματα και πως, με ποιόν τρόπο θα τα αξιοποιούσαμε.
Δήμαρχε της καρδιάς μας, αγαπημένε Χρήστο, θα σταθώ μονάχα στο κορυφαίο σου έργο, σε αυτό που άγγιξε τις καρδιές των ανθρώπων, σε αυτό που απομόνωσε τους οπαδούς από τους φίλους και ιδεολόγους των πολιτικών πεποιθήσεων, που απογύμνωσε την σκοπιμότητα από την πολιτική πράξη.
Αγωνίστηκες με πάθος και σε αυτό δεν μπορεί να διαφωνήσει κανείς ,να αμβλυνθούν οι αντιπαλότητες μεταξύ των συμπολιτών σου με αφορμή τα κόμματα!!
Ποιος δεν θυμάται τι συνέβαινε τα παλαιότερα χρόνια στον Δήμο μας, όταν τα μέλη και οι φίλοι των κομμάτων βρίσκονταν σε μια συνεχή διαμάχη που δεν ήταν λίγες οι φορές που άγγιζε και την βιαιοπραγία.
Η συμβολή σου προς την κατεύθυνση της συνύπαρξης και της συμπόρευσης μέσα στην κοινωνία χωρίς ύβρεις και αντιπαλότητες υπήρξε καταλυτική, ήσουν ο πρώτος που σε θεσμικό επίπεδο στον μικρόκοσμό μας το έβαλες στην ημερήσια διάταξη και με την στάση ζωής που σε χαρακτήριζε έγινες η ..σημαία σε αυτόν τον αγώνα.
Ευτύχησες βέβαια σε αυτόν σου τον αγώνα να έχεις συνοδοιπόρους και τους…αντιπάλους σου, τον Ζήση, τον Ηρακλή, τον Λάκη, τον Γιώργο.
Μπορεί σήμερα να φαντάζει ως ένα κακό όνειρο, ως παράταιρο, ως ανοησία, όμως οι μεγαλύτεροι που βίωσαν εως και καταστάσεις…άγριες με συμπλοκές, ενίοτε και ξυλοδαρμούς, μπορούν να κατανοήσουν την αξία αυτού του αγώνα.
Ιστορική θα μείνει η πολιτική σου πράξη όταν κέρδισες για πρώτη φορά τις εκλογές και συνοδευόμενος από σύσσωμο το επιτελείο σου μόλις έγιναν γνωστά τα αποτελέσματα κατευθύνθηκες στα γραφεία του συνδιεκδικητή του δημαρχιακού θώκου και όλοι μαζί μια αγκαλιά σημάνατε την έναρξη μιας νέας πορείας για την τοπική κοινωνία και την πολιτική στάση των δημοτών, αυτήν της συμπόρευσης για να τεθεί ο Δήμος και η περιοχή ολόκληρη σε τροχιά ανάπτυξης και ευημερίας.
Όλος αυτός ο αγώνας σου ήταν συμπυκνωμένος σε μια σου φράση που ελάχιστοι τότε καταλάβαιναν, το συζητούσαμε με τον Γιατρό της Καρδιάς μας τον συνοδοιπόρο σου και Πρόεδρο του Δ.Σ τον αγαπημένο μας Μήτσο, που και αυτός έβαλε… πλάτη σε αυτόν τον αγώνα σου…στην φράση που έβγαινε από την ψυχή σου…να δέσουμε ψυχικά τους συνδημότες μας από την Άκρη ως το Μεσοχώρι και από το Λιβάδι ως το Μεγάλο Ελευθεροχώρι.
Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος εκείνη σου η ενέργεια δεν ήταν ένα πολιτικό τερτίπι, αλλά γνήσια πολιτική πράξη που σε συνόδευσε σε ολόκληρη την θητεία σου στις σχέσεις σου με του δημότες που ποτέ δεν τους αντιμετώπισες ανάλογα με τις πολιτικές τους πεποιθήσεις.
Δεν θα ξεχάσω πόσο απλά και αφοπλιστικά διέλυες κάθε… παροξυσμό όταν κάποιοι καλοθελητές…πάντα υπήρχαν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν…προσπαθούσαν να σε οδηγήσουν σε ατραπούς…εμφυλιοπολεμικούς, ή ενάντια στον Τύπο λέγοντας…κάνουν την δουλειά τους και την κάνουν καλά, ας γράφουν, και άλλο, περισσότερο να γράψουν.
Αυτή είναι η δική σου παρακαταθήκη στον λαό σου Δήμαρχε,και γι αυτό θα σε καταγράψει η Τοπική μας Ιστορία.
Χρήστο, καλόν Παράδεισο νάχεις μαζί με όλους τους συμπολίτες μας που είστε μαζί…
